- اسم اصلی « شهرام صولتی »، « ابراهیم » می باشد. - اسم اصلی « شهره صولتی » ، « فاطمه » می باشد. - اسم اصلی « شاهرخ صولتی » که در نیویورک زندگی می کند ، « حسن » می باشد. - اسم اصلی « بیژن صولتی » که در ایران زندگی می کند ، « عباس » می باشد. - « شهرام صولتی » 11 ماه از « شهره صولتی » بزرگتر است ! - « شهرام صولتی » 2 پسر به نام های « علی » و « شهداد » ( به ترتیب سن ) ( با اختلاف سنی 6 سال ) دارد و دختر ندارد. - « شهره صولتی » تنها یک دختر به نام « طناز » دارد. - « شهرام صولتی » تا به حال 2 باز ازدواج کرده است که همسر دوم او « آزیتا » دختر « جمیله » معروف بوده است که « شهرام صولتی » از او نیز جدا شده است ! و فعلا مجرد است و با دو پسرش زندگی می کند اما او قصد ازدواج سوم را هم دارد !! - « شهره صولتی » تنها یک بار ازدواج کرده است و نام همسر او « خسرو نایبی » بود که این ازدواج منجر به طلاق شد و هم اکنون « شهره صولتی » مجرد است و با تنها دخترش زندگی می کند و اصلا هم قصد ازدواج ندارد ! - « شهره صولتی » چند سال زودتر از « شهرام صولتی » به آمریکا آمد. - « شهرام صولتی » حدود 12-13 سال است که با « شهرام شب پره » قهر است !! گویا اختلاف آنها از یک کنسرت مشترک در آمریکا شروع شده است. - بر خلاف « شهرام صولتی » ، « شهره صولتی » با « شهرام شب پره » رابطه بسیار خوبی دارد و چند آهنگ دو صدایی با هم اجرا کرده اند !! - « شهرام صولتی » اولین کسی بود که با کمپانی « نوا مدیا » کار کرد.« هیچستان » و « حالیته » دو آلبومی بودند که « شهرام صولتی » با این کمپانی تا به حال کار کرده است. - تا به امروز « شهرام صولتی » عمل جراحی زیبایی انجام نداده است ولی « شهره صولتی » تنها لب خود را کمی بزرگ کرده است !

گوگوش در 18بهمن 1331هجری مطابق با7فوریه1951میلادی در منزلی واقع در خیابان سرچشمه تهران به دنیا امده است.نام فائقه را براساس نام مادرش يعني فائزه انتخاب کرده اند0اواولین فرزندخانواده بودودارای یک برادر به نام فریدون بود که یک سال وهشت ماه از گوگوش کوچکتر بود0که در سن 24سالگی فوت کردوگوگوش 2سال داشت که پدر ومادرش از هم جداشدندوبه بدبختی های این دخترخردسال افزوده گردید۰گوگوش نام کمیابی است ویک نام(ارمنی یا تاجیکی)است که نام مرد است0پدر او صابرآتشین اهل سراب بود0در سن 12سالگی یک مردپاکستانی خوب به نام عبدالغفورآهنگی برایش ساخت به نام(آی خانم کجا میروی)ترانه بعدی او به نام شهرزاد قصه گو که آهنگساز آن حسن شماعی زاده بودراخواند0او هنوز کوچک بود که وسه سال داشت كه پا به عرصه موسیقی گذاشت واو یکی از محبوبترین خواننده ایرانی است ودر تاجیکستان افغانستان،پاکستان طرفداران زیادی دارد0وبه او لقب *شاه ماهی موسیقی ایران* داده اند0گوگوش دارای یک فرزند به نام کامبیز است که فرزند او نیز راه مادر را دنبال کرده است ودر لسانجلس به صنعت موسیقی می پردازد0گوگوش تا سال 1379 در ایران بود ودر سال1379(2000میلادی)به امریکا رفت وپس از بیست سال دوباره خواند0گوگوش سه بارازدواج کرده است همسر اول اومحمود قربانی پدر کامبیز است وهمسر دوم او بهروز وثوقی بازیگر ماهر قدیمی ایران است وهمسرسوم اومسعود کیمیایی کارگردان مشهور ایرانی است که کلا از این سه ازدواج یک فرزند به نام کامبیز دارد گوگوش دارای مدرک تحصیلی متوسطه است او فعالیت هنری خود را با عملیات آکروباسی درسال 1334آغاز کرد ودرسال 1338فعالیت هنری خود را به گونه ی دیگری به صورت خوانندگی اغاز کرد0شروع فعالیت اودرسینما به سال1339بابازی درفیلم بیم وامید برمی گردد0گوگوش درسال1971دربرج ایفل یک ماه خواند0گوگوش200ترانه خواندو29فیلم بازی کرد0اوبه خاطربازی در فیلم بی تا جایزه ی سپاس گرفت که درآن زمان آن جایزه ارزش زیادی داشت مثل اسکار امروزی گوگوش قرار بود درسال1379در فیلم همسرش بازی کند که بامخالفت وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی مواجه شد0لازم به ذکراست که گوگوش در سن 3سالگی دوبرابر ونیم پدرش حقوق می گرفت به طوریکه درسن3سالگی نان آور خانه بود0گوگوش وپدرش باهم درفیلم های آسمون بی ستاره و حسین کرد وفرشته فراری وگنج ورنج وشب فرشتگان بازی کرده اند0بیشترین فیلم رادرسال1346 تولید کرده است اما محبوترین کارهای اواز53به بعد است0 مشخصات کامل: نام:فائقه نام خانوادگی:آتشین سن:54 محل تولد:تهران-خیابان سرچشمه(جنوب تهران) اصالت:آذربایجانی نام پدر:صابرآتشین(بازیگر سینما) نام مادر:فائزه(خانه دار) نام برادر:فریدون نام فرزند:کامبیز نام همسران: محمود قربانی(پدر کامبیز) بهروزوثوقی(بازیگر) مسعود کیمیایی(کارگردان) تخلص:گوگوش ترانه های ماندگار:مخلوق/پل/باورکن/کویر/پیش کش/فاصله/غریب اشنا/خوابم یا بیدار/و... اشاره کرد0 فیلم شناسی:(براساس سال تولید فیلم) (1)بيم واميد:گوگوش-محسن مهدوی-غلامحسین مفیدی-(1339) (2)فرشته فراری:گوگوش-احمد فهمی-صابرآتشین-احمد قدکچیان-(1339) (3)پرتگاه مخوف:گوگوش-جلال-حیدر صارمی-دلیله نمازی-(1342) (4)شیطون بلا:گوگوش-همایون-دلیله نمازی-داریوش طلایی-(1344) (5)حسین کرد:گوگوش-ناصرملک مطیعی-منوچهرنوذری-نادره-منوچهروثوق-صابرآتشین-ظهوری-(1345) (6)فیل وفنجان:گوگوش-همایون-دلیله نمازی-(1345) (7)گدایان تهران:گوگوش-فردین-ایمانوردی-ظهوری-همایون-پوران-سپهرنیا-(1345) (8)دروازه تقدیر:گوگوش-فروزان-همایون-لیلافروهر-ایران قادری-ایرج رستمی-(1346) (9)چهارخواهر:گوگوش-شهلا-لیلا فروهر-شهین-(1346) (10)گنج ورنج:گوگوش-شهین-صابرآتشین-(1346) (11)در جستجوی تبهکاران:گوگوش-علی آزاد-محمد فرزین(1346) (12)ستاره هفت آسمون:گوگوش(1347) (13)سه دیوانه:گوگوش-سپهرنیا-رئوفی-جهانگیرفروهر-(1347) (14)شب فرشتگان:گوگوش-کتایون-گیل-نادره-صابرآتشین-(1347) (15)گناه زیبایی:گوگوش-علی آزاد-اسدالله یکتا-لیلافروهر-(1348) (16)طلوع:گوگوش-جمشید مشایخی-فخری خروش-(1349) (17)جنجال عروسی:گوگوش-رئوفی-مرتضی احمدی-گیتی فروهر-(1349) (18)پنجره:گوگوش-بهروزوثوقی-توران-جهانگیر فروهر-(1349) (19)احساس داغ:گوگوش-ایرج رستمی-اسد الله یکتا-(1350) (20)قصاص:گوگوش-ملک مطیعی-پوری بنایی-فیروزه-(1350) (21)آسمون بی ستاره:گوگوش-منوچهروثوق-جمشید مشایخی-صابر آتشین-سپهرنیا-(1350) (22)بی تا:گوگوش-(1351) (23)ممل آمریکایی:گوگوش-بهروزوثوق-نادره-(1353) (24)شب غریبانه:گوگوش-شهرام شب پره-آرمان-جلال-(1354) (25)همسفر:گوگوش-بهروزوثوقی-نادره-جمشید مشایخی-(1354) (26)ماه عسل:گوگوش-بهروزوثوق-نادره-جمشید مشایخی-(1355) (27)نازنین:گوگوش(1355) (28)درامتدادشب:گوگوش-سعید کنگرانی(1356) (29)امشب اشکی می ریزد:گوگوش(1357) فيلم شناسي صابرآتشين: (1)آسمون بی ستاره (2)کمربند زرین (3)کاسب های محل (4)عمو سبزی فروش (5)امیرارسلان نامدار (6)حسن کرد (7)آلیش دختر کولی (8)نیرنگ دختران (9)فرشته فراری (10)گنج ورنج (11)شب فرشتگان -----------------------------------------بياد گوگوش:----------------- ------------------------------- برای خواب معصومانه ی عشق کمک کن بستری از گل بسازیم برای کوچ شب هنگام وحشت کمک کن با تن هم پل بسازیم ----------------------------- کمک کن سایه بونی از ترانه برای خواب ابریشم بسازیم کمک کن با کلام عاشقانه برای زخم شب مرهم بسازیم ---------------------------- بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن ----------------------------- تو رو می شناسم ای شبگرد عاشق تو با اسم شب من آشنایی از اندوه تو و چشم تو پیداست که از ایل و تبار عاشقایی ----------------------------- تو رو می شناسم ای سر در گریبون غریبگی نکن با هق هق من تن شکستتو بسپار به دست نوازش های دست عاشق من ----------------------------- بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن ------------------------------ به دنبال کدوم حرف و کلامی سکوتت گفتن تمام حرف هاست تو رو از تپش قلبت شناختم تو قلبت قلب عاشق های دنیاست ------------------------------ تو با تن پوشی از گلبرگ و بوسه منو به جشن نور و آینه بردی چرا از سایه های شب بترسم تو خورشید و به دست من سپردی ------------------------------- بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن ------------------------------ کمک کن جاده های مه گرفته منه مسافر و از تو نگیرن کمک کن تا کبوترهای خسته روی یخ بستگی شاخه نمی رن --------------------------------- کمک کن از مسافرهای عاشق سراغ مهربونی رو بگیریم کمک کن تا برای هم بمونیم کمک کن تا برای هم بمیریم ------------------------------ بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن

فائقه آتشین معروف به گوگوش، خواننده و هنرپیشه ایرانی در ۱۵ اردیبهشت سال 1328 در خیابان سرچشمه در جنوب تهران زاده شد. پدر و مادر او از ایرانیانی بودند که تبارشان به جمهوری آذربایجان امروزی می‌رسید. هنگامی که ۲ ساله بود، پدر و مادرش از یکدیگر جدا شدند. گوگوش نامی ارمنی برای پسران است که در کودکی، دایه ارمنی‌اش، فائقه را با این نام صدا می‌کرد که بعدها این نام را به عنوان نام هنری‌اش برگزید. [1] زندگی خصوصی گوگوش با فراز و نشیب‌ و تراژدی‌های فراوانی همراه بود و ازدواج‌ها و روابط ناموفقی برای او به همراه داشت. گوگوش فرزندی به نام کامبیز از شوهر اولش محمود قربانی دارد که هم‌اکنون در لس‌آنجلس به صنعت موسیقی می‌پردازد. گوگوش بعد از بیست و یک سال سکوت و زندگی منزویانه در ایران، در سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹) با خروج از ایران دوباره فعالیت هنری خود را با آلبوم زرتشت که بخشی از آن در ایران (به صورت مخفیانه) ضبط و در کانادا تکمیل و پخش شد را آغاز کرد و به انجام سری کنسرتهای بازگشت پرداخت که با استقبال بی نظیر ایرانیان و فارسی زبانان خارج از ایران مواجه شد. وی هم اکنون در شهر لوس آنجلس در آمریکا زندگی می‌کند و هنوز به ادامه این فعالیت‌های هنری می‌پردازد. وی در سال ۲۰۰۴ آلبوم آخرین خبر و در سال ۲۰۰۵ آلبوم مانیفست را ضبط و پخش کرد که مورد استقبال شدید دوستاداران وی قرار گرفت. وی همچنین به تازگی یکی از آهنگهای آلبوم جدیدش بنام "آبی"را نیز در اختیار دوست داران قرار داده است. و بعد از ۲ سال سکوت مجدد در امریکا کنسرت سال ۲۰۰۵ خود که تور امریکا بود اغاز کرد که در تاریخ ۱۷ سپتامبر در فروم لوس انجلس اغاز کرد

شهرام در اوایل دهه ۶۰ میلادی و هنگامی که تنها ۱۳ سال داشت، فعالیت موسیقی خود را به عنوان نوازنده ساز درامز آغاز کرد پس از آن در اوایل دهه ۶۰ میلادی و در ۱۷ سالگی گروه «شورشیان» را به همراه ابراهیم حامدی (ابی) و سیاوش قمیشی تشکیل داد. او تاکنون با خوانندگان مشهوری همچون گوگوش، لیلا فروهر و شهره و ناهید همکاری داشته و علاوه بر ارائه آلبوم‌های بسیار، خوانندگانی را نیز شناسایی و به موسیقی پاپ ایران معرفی کرده‌است. شهرام شب‌پره در تبلیغات و وب‌گاه رسمی‌اش، خود را پادشاه موسیقی پاپ فارسی-ایرانی (King of Persi شهرام شبپره خواننده، آهنگ ساز و بازیگر ایرانی در ۱۶ اسفند ۱۳۲۶ در تهران بدنیا آمد. شهرام شبپره از پیشگامان موسیقی پاپ و راک اند رول در ایران است. او کار حرفه ای خود را به عنوان خواننده از تابستان ۱۳۴۳ در متل قو در شمال ایران با بازسازی و اجرای کاری از گروه بیتل ها آغاز کرد. شهرام قبل از انقلاب از ایران مهاجرت کرده و در لس آنجلس زندگی می کند و تاکنون بیش از ۲۰ آلبوم از آثار خود منتشر کرده است. شهرام شهرام شبپره در اوایل دهه ۶۰ میلادی و هنگامی که تنها ۱۳ سال داشت، فعالیت موسیقی خود را به عنوان نوازنده ساز درام آغاز کرد. در اوایل دهه ۶۰ میلادی و در سن ۱۷ سالگی گروه "شورشیان" را به همراه ابراهیم حامدی "ابی" و سیاوش قمیشی تشکیل داد. او تاکنون با خوانندگان مشهوری همچون گوگوش، ابی، لیلا فروهر و شهره همکاری داشته و علاوه بر ارائه آلبوم های بسیار، خوانندگانی همچون اندی و سیاوش شمس را نیز شناسایی و به جامعه هنری ایران معرفی کرده است. اهنگ ها : طپش (۲۰۰۸) آتش (۲۰۰۶) دنیا (۲۰۰۱) شهر عشق (۱۹۹۹) قصه (۱۹۹۵) تابستان ۹۴ (۱۹۹۴) تابستان ۹۲ (۱۹۹۲) شاگرد اول (۱۹۹۰) خجالتی (۱۹۸۹) شاپرک (۱۹۸۷) مدرسه (۱۹۸۶) طلسم (۱۹۸۶) هیچ کجا ایران نمی‌شه (۱۹۸۶) دیدار (۱۹۸۰) گرگ و بره (۱۹۸۰) ریتم شب (۱۹۸۰) باغ الفبا (۱۹۸۰) دیار (۱۹۸۰) راک اند رول (؟)

تصویر زیبا از منصور خواننده در کنار همسرش سوگل را تماشا می کنید. تگ هاي مطلب:http://www.1dar1.com/

طی دهه ی اخير ٬ منصور از يک خواننده ی گمنام به يک شخصيت بين المللی تبديل شده است ٬ بطوری که فهرستی از بهترين آلبوم های موسيقی را در کارنامه ی خود ثبت کرده است CD وآلبوم "فراری" که ويژگي اصلی آن مفهوم مثبت ترانه ها و موسيقی ساده و روان قطعات می باشد ٬ به عنوان پنجمين کار منصور با شرکت ترانه وهشتمين کار منصور در مجموع است که احتمالا در اوايل سال 2005 ميلادیبه بازار خواهد آمد. هرچند منصور آثار خود را خارج از ايران ضبظ ميکند و فروش آثار در ايران غير قانونی می باشد ٬ ولی وی در ايران نيز به عنوان يکی از مشهورترين هنرمندان ايرانی مطرح است. جدا از فروش ميليونی آثار منصور و استقبال کم نظيری که از کنسرت های منصور در سراسر جهان ميشود ٬ موسيقی وی به بخشی جدا ناشدنی از زندگی ايرانيها تبديل شده است. آهنگ "ديوونه" ی منصور به طور ويژه ای در استاديوم های فوتبال در ايران مشهور شده است ٬ هزاران فوتبال دوست ٬ هنگامی که اشتباهی از يکی از بازيکنان يا داور سر ميزند ٬ با فرياد "ديوونه ٬ ديوونه" به دسته جمعی اين آهنگ را ميخوانند. و همچنين قطعاتی از برخی ديگر از آثار مشهور منصور مانند "فقط بخاطر تو" و "عزيز دلمی" هر از گاهی در فيلم های ايرانی به گوش ميرسد. منصور در تهران به دنيا آمد و سپس در سن 13 سالگی وارد خاک آمريکا شد. وی در سنين نوجوانی هرگاه فرصتی می يافت در مدرسه و مهمانی ها به خواندن میپرداخت. منصور درمورد عشق و علاقه ی خود نسبت به موسيقی سنتی ايران ميگويد : (( هنگاهی که جوانتر بودم هميشه تحت تاثير ملوديهای سنتی ايران آواز ميخواندم. )) پس از اتمام دوران دبيرستان منصور به عنوان همخوان روی صحنه و در استوديوهای ضبط موسيقی به کار پرداخت. پس از گذشت مدتی تا منصور با روند کار در استوديو ضبط موسيقی آشناتر شد ٬ يکی از موسيقيدانانی را که از قبل با او سابقه ی همکاری داشت را به منظور تنظيم آهنگها در پروژه شخصی خود به استخدام درآورد. منصور ضبط اولين آلبوم خود را با سرمايه ی شخصی حاصل از درآمد فروشگاه موبايل متعلق به خود ٬ در سال 1991 آغاز کرد. منصور در اين باره ميگويد : (( من عاشق موسيقی هستم اما در عين حال از هيجان حاصل از دنيای خريد و فروش نيز لذت ميبرم. )) پروژه ی منصور 3 سال برای کامل شدن طول کشيد زيرا منصور اصرار داشت از بهترين امکانات و روش ها برای ضبط کارهايش استفاده کند در اين مدت منصور تحت آموزش استادان آواز ٬ تکنيک آوازش را بهبود بخشيد. اولين آلبوم منصور به نام August 1994 در سرانجام فرفره های بی باد" توسط شرکت کلتکس به بازار آمد.منصور با چشيدن طعم موفقيت ٬ در عرض 4 سال 3 آلبوم ديگر نيز به بازار داد : "تصوير آخر" ٬ "دريچه" و "قايق کاغذی". همان طور که کم کم بر طرفداران منصور اضافه می شد ٬ يک فيلم ساز مستقل ايرانی به نام "بابک شکريان" در سال 1999 از منصور برای بازی در فيلم "آمريکای زيبا" دعوت کرد. بازی در اين فيلم هم زمان با ضبط پنجمين آلبوم منصور بود ٬ اما با اين حال منصور اشتياق زيادی برای تجربه ی بازيگری داشت. تجربه ی کارهای مختلف باعث افزايش خلاقيت منصور شد ; درنتيجه منصور در آلبوم "فقط بخاطر تو" اولين آهنگ خود را ساخت. منصور در مورد احساساتی که باعث شد وی به آهنگ سازی بپردازد ميگويد : (( قطعه ی خاصی از اين آلبوم بيان علاقه ی شخصی من به موسيقی است ٬ آن چيزی که از بچگی در مورد موسيقی در قلبم احساس ميکردم ٬ اگرچه ساختار اصلی موسيقی مرا موسيقی پاپ تشکيل ميدهد ٬ اما به موسيقی سنتی ايران نيز علاقه ی زيادی دارم. )) وقتی آلبوم "فقط بخاطر تو" در March 2000 به بازار آمد ٬ منصور که قسمت عمده ی سرمايه گذاری آلبوم را خودش انجام داده بود ٬ مضطرب و نگران بود ; اما اين آلبوم خيلی سريع به بهترين اثر منصور تا آن زمان تبديل شد که فروشی ميليونی داشت ( البته گزارش ها ی مربوط به فروش اين آلبوم ٬ قابل اعتماد نيست زيرا در بسياری موارد تکثير به صورت غير مجاز بوده ) آهنگ های اين آلبوم همراه با ويدئوها ی آن به عنوان يک موفقيت قابل توجه ٬ پلی ميان ايرانيان داخل و خارج کشور ايجاد کرد. آهنگ "فقط بخاطر تو" به عنوان وجه اشتراک تمام ايرانيها در سراسر دنيا و احتمالا به محبوب ترين آهنگ ايرانی در طی 2 دهه ی اخير تبديل شد. اين آهنگ در همه ی کلوپ های شبانه ٬ پارتی ها ٬ تلويزيون ها و ايستگاههای راديويی شنيده ميشد. در آن زمان "فقط بخاطر تو" آنقدر همه گير شد که تقريبا به عنوان يک سرود ملی درآمد. اما خود منصور اظهار دارد که گاهی آهنگهای مورد علاقه ی خودش مورد توجه مردم قرار نميگيرد ; مانند آهنگ "انتظار" که منصور شخصا علاقه ی خاصی به آن دارد. ششمين آلبوم منصور به بازار آمد December 2001در آلبوم "زندگی" که سومين همکاری منصور با شرکت ترانه بود. که طرفداران منصور با ديدن قيافه ی جديد او در ويدئوهای آلبوم زندگی ٬ شگفت زده شدند. منصور دراين باره ميگويد : (( من موهايم را بلند کردم زيرا ميخواستم نسبت به ويدئوهای قبلی ظاهر متفاوتی داشته باشم. من به همراه گروهArizona ٬ New Mexico ٬ Texas ٬ موسيقيی که با آنها کار ميکردم به Grand Canyon ٬ Monument Park و White Sands رفتیم تجربه ی بسيار خوبی بود که در همين زمان فيلم "آمريکای زيبا" در چندين فستيوال فيلم در Berlin ٬ Marrakech ٬ Gothenburg و Los Angeles به نمایش در آمد و از طرف منتقدان مورد ستايش قرار گرفت و چند جايزه به خود تعلق داد ; اين امر باعث شد منصور به شنونده های جديدی در سراسر دنيا معرفی شود. هفتمين آلبوم منصور با نام "ديوونه" ٬ دو آهنگ محبوب ديگر را از منصور معرفی کرد ; يکی "ديوونه" که نام آلبوم جديد او نيز بود و ديگری "عزيز دلمی". به تدريج طرفداران فارسی زبان جديدی از افغانستان ٬ تاجيکستان ٬ بحرين ٬ امارات ٬ قطر ٬ کويت و ترکيه نيز بر طرفداران قبلی منصور اضافه شدند ; درنتيجه منصور به يکی از موفق ترين هنرمندان خاورميانه تبديل شد. زلزله ی ويران کننده ای در جنوب شرقی ايران در December, 26, 2003 رخ داد که بيش از 26 هزار نفر کشته و 9 هزار نفر مجروح بر جای گذاشت. اين زلزله ٬ يکی از مصيبت بارترين بلاهای طبيعی قرن بود. منصور به ياد کسانی که در اين حادثه ی غم انگيز از دست رفتند ٬ ويدئوی جديدی برای نوروز 2004 تهيه کرد به نام "عيدی ندارم". ابتدا قرار بود اين آهنگ فقط در قالب يک ويدئو ارائه شود ٬ اما تقاضای طرفداران تا حدی بود که منصور تصميم گرفت اين آهنگ را به آلبوم آينده ی خود اضافه کند. به دنبال ارائه ی آلبوم "فراری" ٬ منصور اميدوار است که طرفداران خود را از فرهنگ ها و زبان های مختلف افزايش دهد. امروز منصور قسمتی از زندگی ميليون ها ايرانيست. به نظر ميرسد که صدای منصور در هر خانه ای شنيده ميشود. در چنين روزگاری پيام اميدبخش منصور از هر زمان ديگری مهم تر است. منصور به اين حرف گاندی اعتقاد دارد :‌ (( تو بايد همان تغييری باشی که انتظار داری در جهان به وقوع بپيوندد. )) منصور در حال حاضر در لس آنجلس زندگی ميکند ٬ اما بيشتر وقتش به سفر در دور دنيا ميگذرد. گرچه منصور ديگر در ايران زندگی نميکند اما ايران هميشه قسمتی از وجود اوست و هميشه با او خواهد بود

هنگام بازدید از نمایشگاه پیانو هرگز مجذوب صحبتهای فروشنده نشوید. درنوشته های قبل راجع به انواع پیانوهای موجود در بازار که شامل پیانو های دیواری، بزرگ (رویال) و دیجیتال بودند، صحبت کردیم. در اینجا در دو قسمت تا آنجا که ممکن است راجع به نحوه تصمیم گیری و فاکتورهای مهم برای انتخاب ساز بحث کنیم. اولین مشکل بزرگترین مشکل برای بسیاری از مردم - بخصوص آنها که برای اولین بار قصد خرید پیانو دارند - آن است که به دلیل سرمایه گذاری قابل توجه ای که می خواهند روی ساز انجام دهند، بیشتر از آنکه به صدا و مکانیک ساز توجه داشته باشند به وضعیت ظاهری آن دقت می کنند. این موضوع کاملآ طبیعی است چرا که شما و اطرافیان بیشتر از آنکه پیانو را در حال نواخته شدن ببینید و صدایش را بشنوند، آنرا در گوشه ای از منزل بعنوان یکی از لوازم خانگی مشاهده می کنند و انتظار دارید علاوه بر گوش، چشم شما هم با دیدن آن لذت ببرد. این موضوع وقتی جدی تر می شود که با پدر یا مادر برای خرید ساز به مغازه یا نمایشگاه پیانو می روید. اگر بودجه کافی در اختیار دارید یقینآ می توانید سازی را انتخاب کنید که نه تنها صدای خوبی داشته باشد بلکه از لحاظ ظاهری نیز انتظار شما و اطرافیان را جلب کند. طبیعی است که زیبایی و آراستگی ظاهری ساز می تواند انگیزه شما برای تمرین بیشتر را موجب شود. اما اگر بودجه کافی در اختیار ندارید؛ به شدت به شما توصیه می شود فریب ظاهر ساز را نخورید و به صدا و ویژگیهای مکانیکی آن دقت کنید. صدای پیانو عمومآ کیفیت صدای پیانو برای افرادی که با این ساز آشنایی بیشتری دارند بعنوان یک شاخص انتخاب مطرح است. این موضوع کاملآ سلیقه ای است، هرچند برخی از سبکهای خاص موسیقی با برخی صداها بیشتر مانوس است. به عنوان مثال هنگامی که می خواهید یک موسیقی آرام و رمانتیک اجرا کنید طبیعتآ صدای نرم و مهربان (Mellow) پیانو بیشتر به دل می نشیند تا یک صدای صاف، شفاف و زنگ دارد. بعنوان یک نظر شخصی هر چقدر صدا از سمت نرمی به سمت تیزی متمایل شود برای ساز محدویت کاربردی بیشتری بوجود می آید. یک صدای بسیار تیز و زنگ دار - شبیه به صدای گیتارهای آکوستیک - بیشتر برای سبکهای نزدیک به راک مناسب است که نوازنده اغلب آکوردهایی را بصورت چند نت سیاه پشت سر هم اجرا میکند. اما با همین نوع صدا اگر بخواهید آرپژ اجرا کنید یا یک نوکتورن از شوپن اجرا کنید نتیجه جالب بدست نخواهد آمد و هرگز آن زیبایی را که در حالت قبل هنگام اجرای موسیقی راک حس می کردید، احساس نخواهید کرد. در واقع موضوع را می توان از این زاویه نگاه کرد که زیبایی یک صدای زنگ در محدوده خاصی کاربرد دارد، اما زیبایی یک صدای نرم و لطیف در محدوده بیشتری می تواند مورد استفاده قرار گیرد. (با این وجود اغلب هنرآموزان در ابتدای کار به صدای زنگ دار علاقه دارند.) هنگام انتخاب ساز دقت کنید که صدای های تیز و شفاف ممکن است زود باعث خستگی شما شوند. باریک بین باشید نکته بعدی در انتخاب ساز دقت و باریک بینی به هنگام خرید است. هرگز عجله نکنید، فروشندگان پیانو - بخصوص اگر با غیر از یک نمایندگی طرف هستید - اغلب از استدلالهای بی اساسی استفاده می کنند که شما را مجبور کنند در همان بازدید اول ساز را خریداری کنید. بسیاری از آنها حتی نمی توانند یک نت "دو" را روی پیانو به شما نشان دهند و به پیانو تنها به عنوان یک کالای پر سود نگاه می کنند. بنابراین حرفهایی نظیر "این ساز یک مشتری دیگر هم دارد"، "این آخرین ساز از این نوع است که داریم" ، "از هفته آینده قیمت ها بالا خواهد رفت" و ... را باور نکنید و بفرض هم که ساز مورد نظر شما در بازدید بعد فروش رفته باشد، چیزی را از دست نداده اید؛ مطمئن باشید می توانید ساز بهتری را پیدا کنید. خجالت نکشید و هرگز بدون بررسی مارک ها و مدلهای مختلف در مغازه های دیگر دست به انتخاب ساز نزنید، مگر آنکه سالیان سال با پیانو کار کرده باشید و تجارب قبل به شما بگوید که مستقیم سراغ کدام ساز بروید. تهدید را به فرصت تبدیل کنید با وجود آنکه شرکت های نسبتآ زیادی بظاهر نمایندگی برند (Brand) های مختلف را دارا هستند، اما در عین حال بازار پیانو در شهر های ایران بسیار محدود و کوچک است. اغلب هنگامی که بطور جدی برای خرید پیانو به چند مغازه سر می زنید؛ زمزمه پیدا شدن یک مشتری جدی در شعاع زیادی پیچیده می شود. این موضوع می تواند برای شما هم فرصت باشد هم تهدید. اگر مراقب نباشید فروشندگان با یکدیگر صحبت کرده و هر چه به مغازه های بعدی می روید حرفهای جذابتری می زنند که باب میل شما باشد و خیلی زود همان روز اول شما را مجبور به خرید می کنند. بنابراین سعی کنید زرنگ باشید چرا که پول در دست شما قرار دارد. توصیه قبل را سر مشق خود قرار دهید و بدانید که در این معامله آنها بیش از شما نیازمند به این معامله هستند. تا آنجا که می توانید از آنها سئوال کنید و ساز را بررسی کنید و هیچوقت مجذوب تعاریف آنها راجع به "نحوه نشستن شما پشت ساز" یا "نوازندگی زیبای شما" و ... نشوید! بسیاری از مغازه دارها برای فروش ساز به هر حیله و نیرنگی متوسل می شوند. پول یا دست چک با خود همراه نداشته باشید با دست خالی و بدون پول به دیدن فروشگاه های پیانو بروید و هرگز قبل از بررسی و فکر کردن در منزل به هیچ فروشنده ای، نظر مثبت ندهید چه رسد به اینکه مبلغی را بعنوان پیش پرداخت به آنها بدهید. اغلب افرادی که قصد خرید ساز دارند با روحیه لطیف و ساده به مغازه می آیند و نمی دانند که بسیاری از ساز فروشها (انصافآ نه همه آنها) جز به پول بیشتر در آوردن توجهی ندارند. همراه داشتن پول ممکن است برای یک لحظه شما را تحریک کند که یک تصمیم نادرست بگیرید. اگر دیدید صاحب مغازه رفتار مناسبی از خود نشان نمی دهند (به عبارت خودمانی تر شکم سیری دارد) از آن مغازه بیرون بیایید و یقین بدانید آهی که او می کشد از ناراحتی شما سخت تر است کیفیت و رنگ صدای ساز باید برای همه کلاویه ها یکسان باشد. یکنواختی رنگ صدا گفتیم که انتخاب نوع و رنگ صدا یک موضوع سلیقه ای است، اما یکنواختی رنگ صدا در پهنه کلاویه ها موضوعی کاملآ فنی است که به مکانیک و جنس مواد بکار رفته در ساز مربوط می شود. اگر نوازنده ماهر نیستیید یا گوش شما با صدای پیانو آشنا نیست، ترجیحآ به سمت انتخاب پیانویی که کوک نیست نروید. حتی اگر فروشنده بگوید : "شما ساز را به منزل ببرید، ما مجانی برای شما کوک می کنیم، اگر نپسندید پس می گیریم." قبول نکنید، مگر آنکه از توانایی خود در پس دادن ساز مطمئن باشید. سیم های بم در پیانو های نامرغوب عمومآ کیفیت صدای خود را خیلی زود از دست می دهند، بنابراین اول کلاویه های سمت چپ ساز را امتحان کنید. باید بتوانید صدای نت مشخصی را از آنها بشنوید در صورتی که فقط یک صدای باس از آنها بیرون می آمد و خیلی معلوم نبود که چه نتی است - که در این صورت صدا توام با هوم است - از آن ساز صرف نظر کنید. اما اگر صداهای بخش باس مورد قبول بودند، به سمت راست حرکت کنید و دقت کنید که رنگ و کیفیت صداها یکسان باشد. نباید یک کلاویه صدایی نرم داشته باشد و چند اکتاو بالاتر کلاویه دیگری صدایی تیز بدهد. هر چند ممکن است بتوان این مشکلات با Voicing مجدد ساز حل کرد، اما بهتر است در اینحالت شما این ساز را فراموش کنید. شدت صدا سعی کنید پیانویی را انتخاب کنید که صدای بلند تری دارد. ارتفاع پیانو یکی از شاخص هایی است که باعث می شود حجم صدا و به دنبال آن شدت صدای تولید شده بیشتر شود. اما سوای این موضوع عملکرد مناسب سیستم انتقال نیرو از کلاویه به سیم (Action) و نیز جنس سیم ها، چکشها و ... از موارد مهمی است که در شدت صدای تولیدی تاثیر می گذارد. بنابراین در دو پیانو مشابه آنرا انتخاب کنید که صدای بلند تری دارد. در مطلب بالا راجع به پارامترهایی نظیر، شکل ظاهری، رنگ و شدت صدای پیانو، نحوه برخورد با فروشنده و دقت به هنگام خرید ساز صحبت کردیم. در این نوشته سعی خواهیم کرد که سایر شاخص های تعیین کننده به هنگام خرید پیانو بپردازیم. نو یا دست دوم بسیاری عقیده دارند که به هنگام خرید وسایل گران قیمت و ماندگار مانند کامپیوتر، پیانو، اتومبیل و ... بهتر آن است که نوع دست دوم آن خریداری شود. چرا که به محض خرید جنس نو و یکی دو روز استفاده از آن، حدود 20 درصد از قیمت آن افت می کند. بله، در ارتباط با قیمت، کاملآ این موضوع درست است. بعنوان مثال اگر یک پیانو نو را به مبلغ شش میلیون تومان از مغازه بخرید، یقین داشته باشید که پس از دو روز اگر بخواهید آنرا به مغازه بفروشید، حتی اگر مغازه دار خیلی لطف بکند حداکثر 4.5 تا 5 میلیون آنرا از شما می خرد، مگر آنکه از قبل شرطی را با او طی کرده باشید. (شک نداشته باشید که حتی در این حالت روی جابجایی همین پیانو بین یک تا یک و نیم میلیون تومان سود کرده است.) این صفحه صدا از داخل دارای ترک است. فراموش نکنید که وارد کنندگان پیانو روی لیست قیمت (List Price) پیانو چیزی بین 35 تا 50 درصد بسته به تعدادی که وارد می کنند، تخفیف می گیرند. بنابراین طبیعی است که به هنگام خرید یک ساز نو در شرایط خاص و با پافشاری خریدار تخفیفی هم داده شود. اما موضوع خرید برای سازهای دست دوم کاملآ متفاوت است. چنانچه مراقب باشید که کلاه بزرگی سر شما نگذارند! حداکثر با تفاوت قیمت 200 ، 300 هزار تومان می توانید یک ساز 4-5 میلیونی را حتی پس از ماه ها استفاده بفروش برسانید. این صفحه صدا از بیرون دارای مشکل است بنابراین تصمیم با شما است. می خواهید با خیال راحت ساز نو بخرید که به احتمال زیاد فروشنده آنرا یکسال گارانتی می کند، یا ساز دست دوم که باید قبل از خرید خود یا دوستانتان آنرا کارشناسی کنند. بسیاری از فروشندگان ساز دست دوم نیز ساز فروخته شده را مدتی گارانتی می کنند. بعنوان تجربه شخصی باید اعتراف کنم اگر توانایی تشخیص ساز خوب از بد و سالم از ناسالم را دارید تفاوتی ندارد که شما ساز نو بخرید یا دست دوم. لذا سعی خواهیم کرد تا حد امکان پارامترهای لازم برای تشخیص ساز خوب را به شما معرفی کنیم. پیانو نو را از فروشگاه معتبر بخریم همواره سعی کنید پیانو نو را از فروشگاه ها، مغازها یا نمایندگی های معتبر خریداری کنید. چراکه فروشنده هایی که در بازار صاحب نام هستند هرگز حاضر نیستند بخاطر چند صد هزار تومان بالاتر، اعتبار چند ساله خود را به خطر بیندازند و یا اینکه جنس خراب را با قیمت جنس سالم به شما بفروشند. نمونه ای از بریدج کهنه و خراب بنابراین همواره سعی کنید از فروشگاه هایی ساز بخرید (نو یا دست دوم) که سالهای سال است در زمینه خرید و فروش ساز فعالیت می کنند. دقت داشته باشید که هر چه فاصله شما از وارد کننده اصلی دور شود، امکان گرفتن تخفیف برای خرید ساز کمتر می شود چرا که هر واسطه ای علاقمند به دریافت سود بیشتر است. در همین شهر تهران هستند فروشندگان لوازم موسیقی به گران فروشی معروف هستند اما واقعیت آن است که عمومآ - نه لزومآ - هیچ جنسی بدون دلیل گران نیست. حداقل مطمئن هستید اگر ساز را کمی گرانتر از سایر مغازه ها خریداری میکنید، اعتبار فروشنده را به حسن شهرت می دانید و مطمئن هستید که کلاه بزرگی بر سر شما نمی گذارد و یا اگر بعده ها برای ساز شما مشکلی بوجود آمد نهایت همکاری را برای حل مشکل با شما خواهند کرد. بنابراین خیلی ناراحت نباشید اگر ساز را کمی گرانتر اما از فروشگاه مطمئن خریداری می کنید. پیانو دست دوم را از کجا باید تهیه کرد پیانو دست دوم را می توانید هم از مغازه های دست دوم فروشی و هم از منزل افراد عادی تهیه کنید. با وجود آنکه یک پیانو مانند اتومبیل قیمت روز ندارد، اما می توانید با پرسش از چند مغاز و تلفن به چند آگهی - که عمومآ در قسمت نیازمندی های روزنامه های معتبر وجود دارد - حدود قیمت ساز دست دوم مورد نظر را بدست آورید. نمونه ای از قلابهای خراب و شکسته اگر خیلی عجله نداشته باشید با جستجو یقینآ می توانید یک ساز خانگی را از منزل خریداری کنید. این نوع از سازها لزومآ ارزانتر از ساز دست دوم مغازه نیستند اما عمومآ از کیفت بهتری برخوردار هستند اگر از مغازه هایی که سازهای نو می فروشند و مورد اعتماد شما هستند، سئوال کنید؛ می توانند برای شما ساز خوب دست دوم نیز پیدا کنند. بنابراین باز بهتر آن است که ساز دست دوم را نیز از فروشگاهی بخواهید که به آن اعتماد دارید و هرگز از مغازه ای که تنها یکی دو پیانو برای فروش در ویترین دارند ساز خریداری نکنید. برای این مغازه ها اصلآ مهم نیست شما با رضایت از مغازه بیرون بروید و با تعریف از آنها مشتری دیگری به آنجا بفرستید، آنها می خواهند حداقل درآمد یک ماه را از فروش همین یک ساز به شما بدست آورند. برخی شاخص های فنی ظاهری قبلآ راجع به ظاهر ساز صحبت کردیم، وجود چند خراشیدگی یا رنگ پریدگی در ساز چنانچه سیستم های مکانیکی - یا الکترونیک - ساز سالم باشند و پیانو رنگ صدای خوبی داشته باشد، مسئله چندان مهمی نیست که بخواهید به دلیل آن از خرید منصرف شوید. پینها تا انتها پیچیده شد و صفحه زنگ زده است. صفحه کلید : با تمامی کلاویه های پیانو کار کنید و مطمئن باشید که صدای نتی که از آن خارج می شود سالم است و هیچ صدای "وز" یا "گز" بوجود نمی آید. دقت کنید پیانوهای نو ممکن است مشکل رگلاژ داشته باشند و برخی از کلاویه ها پس از زدن به سرجایشان برنگردند؛ این مشکل عمومآ حل شدنی است و نیازی به نگرانی ندارد. اما چنانچه صدای اضافه ای شنیدید باید از مغازه دار یا صاحب ساز سئوال کنید که این صدای از چیست و در ضمن دقت بیشتری در کنترل ساز داشته باشید. صفحه صدا یا Soundboard : از مهمترین قسمتهایی از یک پیانو است که باید به خوبی بازدید شود. شما باید از دو طرف (داخل و بیرون) این صفحه را بازبینی کنید تا احینآ ترکیدگی یا شکاف نداشته باشد. اگر مشکل جدی وجود داشته باشد در صدای تولید شده از ساز می توان آنرا بخوبی احساس کرد، اگر نه با زدن ضربه به صفحه از دو طرف (داخل و بیرون) می توانید از سلامت آن مطمئن شوید، هیچ قسمت از صفحه نباید به ارتعاش در بیایید . پل یا Brigde : قسمتی است که حالت خرک دارد و سیم ها روی آن تاب خورده در قسمت پایین صفحه چدنی محکم می شوند. بریدج معمولآ با دو پین کوچک جهت سیم را عوض کرده در پایین محکم می کند. هر پیانو معمولآ دو بریدج مجزا برای سیم های باس و زیر دارد. سلامت این قسمتها را می توان از استوار و منظم بودن پینهای آن مطمئن شد. فراموش نکنید که با وجود ظرافت، این پین ها باید بسیار قوی باشند چرا که فشار بسیار زیادی را تحمل می کنند. پینهای نو با فضای زیاد برای کوک سفت قلاب یا Agraffe : سیم ها از بالا پس از پیچیده شدن دور پین ها از درون قلابهایی رد می شوند و تا پایین که به Bridge برسند کشیده می شوند. به قلابها دقت کنید چون آنها قطعاتی هستند که به بدنه چدنی پیچ می شوند و چنانچه کهنه و قدیمی باشند فشار زیاد سیم ها می تواند به راحتی آنها را ب***د. بنابراین ملاحظه کنید که همه آنها محکم باشند و یا احیانآ ترک نداشته باشند. پین های نگه دارنده سیم : به شکل دوم از پایین کنید، به این پیچ های Pin گفته می شود درون بلوکهایی پیچی می خورند. باید دقت کنید که قسمت فلزی اطراف Pinblock ترک نداشته باشد، چرا که در اینصورت پین نمی تواند بخوبی کوک را نگاه دارد. مشکل بزرگ این پیچها در این شکل آن است که اغلب آنها تا انتها پیچیده شده اند و اگر لازم باشد ساز زیر تر کوک شود دیگر جایی برای کوک وجود ندارد. برای مقایسه می توانید آنرا با یک Pinblock سالم در شکل بعدی مقایسه کنید. پدالهای یک پیانو رویال در نوشته گذشته راجع به برخی شاخص های فنی پیانو مانند کلاویه، صفحه صدا، بریدج، قلاب و پین های نگاه دارنده سیم ها صحبت کردیم. در این نوشته سعی می کنیم به بررسی سایر قسمت های مکانیکی و مهم پیانو بپردازیم که می تواند در ردیف فاکتورهای مهم ارزیابی یک پیانو خوب و سالم باشد. پدالها تمام پیانوها، از اولین پیانو ساخته شده تا پیانوهای مدرن امروزی همه به نوعی دارای پدال بوده اند. هر چند در نمونه های اولیه قرن هجدهم پدال بصورتی ساخته می شد که نوازنده آنرا با زانو خود کنترل می کرد اما هم اکنون بیش از نیم قرن است که استاندارد سه پدال برای پیانو ها تقریبآ ثابت شده است. اما هنگام کنترل یک پیانو برای خرید به چند نکته راجع به این پدال باید توجه داشته باشید. بخصوص اگر پیانو دست دوم باشد احتمال آن وجود دارد که گرفتن و رها کردن پدال توام با صدا باشد. این صدا معمولآ از سیستم انتقال نیرو به اکشن یا مکانیسم تحت کنترل رخ می دهد. در برخی پیانو های امروزی دیواری برای انتقال نیرو از سیم و غلاف (مانند سیم ترمز دوچرخه) استفاده می شود که در اینصورت احتمال بروز چنین صدایی کمتر می شود هرچند از اصالت ساز کاسته می شود. اما در اغلب پیانو های دیگر انتقال نیرو توسط میله هایی چوبی یا فلزی صورت می گیرد. بخصوص هنگامی که تمام این میله ها فلزی باشد این صدا می تواند بیشتر بروز کند. بسیاری از سازندگان میله های انتقال را یکی درمیان چوب و فلز می گیرند تا هنگام کار تولید صدا نکنند که این خود مزیتی در سیستم انتقال نیروی پدال است. نکته مهم دیگری که می تواند بعنوان یک مزیت مطرح شود، استفاده از مفصل به هنگام اتصال میله های انتقال دهنده نیروی پدال است. اگر از مفصل برای نقاط وصل استفاده شده باشد، نه تنها تولید صدا بسیار کم خواهد بود بلکه نیرو راحت تر منتقل می شود. در حالت کلی هرچه مرغوبیت ساز بیشتر باشد این قسمت بهتر و دقیقتر ساخته می شود. اما در هر صورت بروز صدا مشکل خیلی مهمی محسوب نمی شود، یک تکنیسین خوب می تواند این صدا را به راحتی تاحد نزدیک به صفر بگیرد. انتقال نیروی پدال توسط قوطی یا میله های فلزی. به پارچه های سبز که واسط درگیری میله های عمودی با قوطی های فلزی است دقت کنید. کیفیت و نحوه مهار مفاصل یکی از مهمترین قسمتهای سیستم انتقال نیرو است. Damper یا Sustain سمت راست ترین پدال پیانو، پدال کشش صدا است که به آن پدال Damper یا Sustain - که معانی متضاد دارند - هم گفته می شود. کاربری آن برای تمام نتها از بم ترین تا چیزی حدود دو اکتاو مانده به کلاویه های بالای پیانو است و اجازه می دهد پس از اجرای یک نت، صدای آن حتی با رها کردن کلاویه ماندگار بماند. این پدال همواره - حتی در حالتی که پیانو دو پدال دارد - سمت راست ترین پدالهای پیانو است. هنگامی که این پدال فشار داده می شود، خفه کن های نمدی هر یک از سیمها، از روی سیمها بلند می شوند و حتی در صورت رها کردن کلاویه، خفه کن دیگر به روی سیم باز نخواهند گشت و به سیم اجازه می دهند تا همچنان ارتعاش کند. سیم یا سیم های مربوطه به هر کلاویه برای خود یک خفه کن دارد که در حالت عادی روی سیم نشسته و اجازه ارتعاش به آن را نمی دهد. شما باید هنگام خرید ساز پدال damper را بگیرید و با کلاویه ها شروع به زدن کنید و اطمینان حاصل کنید که پس از رها کردن پدال کلیه صداها ساکت می شود (بجز دو اکتاو بالا). همچنین باید مطمئن شوید که هنگام گرفتن پدال کلیه خفه کن ها از حالت استراحت - روی سیم ها - حرکت کرده و با سیم فاصله می گیرند. تولید صدا هنگام گرفتن damper می تواند از جابجایی قسمتهای لازم اکشن هم باشد که معمولآ گرفتن این صدا مشکل تر است. بنابراین اگر هنگام گرفتن پدال متوجه شدید که اکشن صدا می دهد، دقیقتر شوید. لزومی به نگرانی نیست اما بدانید که این صدا به این راحتی ها قابل برطرف کردن اگر شما را زیاد اذیت می کند با فروشنده آنرا مطرح کنید. پدال نرم که به آن Soft Pedal یا Una Corda هم گفته می شود، دومین پدال مهم پیانو است که در منتهی علیه چپ قرار دارد. حتی اگر پیانو دو پدال داشته باشد این پدال جزو آن دو است. عملکرد این پدال بگونه ای است که به نوازنده امکان اجراهای آرامتر را می دهد. در انواع پیانو های بزرگ (رویال) هنگام گرفتن پدال تمام صفحه کیبرد به اندازه تقریبی نیمی از عرض یک کلاویه سفید به سمت کنار حرکت می کند. به این ترتیب چکشی که در حالت عادی به سه یا دو سیم پیانو ضربه می زد، تنها به یک سیم از آنها ضربه می زند و طبیعتآ صدایی آرامتر تولید می کند. لازم به ذکر است که اصطلاح ایتالیایی Una Corda به معنی "یک سیم" است که به دلیل عملکرد این پدال برای آن انتخاب شده است. انتقال نیروی پدال توسط چوب؛ این سیستم بصورت عمومی از پیانویی که در بالا نمایش داده شد تولید صدای کمتری خواهد کرد. در پیانو های دیواری، قسمتی از اکشن که چکش ها را نگاه می دارد با گرفتن این پدال به سیم ها نزدیک می شود بطوریکه فاصله میان چکش و سیم حدودآ نصف می شود بنابراین، زاویه ای که چکش با سیم ها در حالت آزاد می سازد کمتر شده و سرعت خطی ضربه به چکش کم خواهد شد. اتفاقی که در این حالت می افتد آن است که حس لمس کلاویه های پیانو دیوار بشدت دستخوش تغییر می شود، در حالی که برای پیانوهای بزرگ (رویال) این تغییر احساس تنها به هنگام برخورد چکش با سیم حس می شود. بنابراین همانطور که مشخص است کیفیت اثر این پدال در پیانو های بزرگ بیشتر است، لذا برای افرادی که می خواهند حرفه ای کار کنند این نکته باید مد نظر باشد. به علت استفاده کم از این پدال و نیز ماهیت مکانیکی آن معمولآ مشکل برای آن وجود ندارد، تنها هنگام کنترل ساز مطمئن شوید که پدال سمت چپ همانند آنچه در بالا توضیح دادیم، درست کار می کند. اگر برای اولین بار پیانو بزرگ (رویال) می خرید ممکن است حرکت کیبرد برای شما کمی غیر عادی بنظر برسد، توجه داشته باشید که اینگونه نیست. پدال میانی پدال میانی عمومآ در پیانوهای دیواری و بزرگ (رویال) عملکرد متفاوتی دارد. درپیانوهای بزرگ (رویال) این پدال نقش Sostenuto را بازی می کند. همانند یک پدال Sustain است که فقط روی کلاویه هایی که در زمان گرفتن پدال زده شده است عمل می کند. بنابراین خفه کن های کلاویه هایی که در حالت استراحت هستند، سر جای خود باقی می مانند. این نوع خاص از Sustain برای مواردی که شما نت پدال در موسیقی دارید و یا مواقعی که نمی خواهید هارمونیک های زیادی به هنگام گرفتن پدال Damper در تولید صدا دخیل باشند کاربرد زیاد دارد. ساختار مکانیکی نسبتآ پیچیده آن شما را مجبور می کند که هنگام خرید آنرا به دقت در قسمت های مختلف ساز چک کنید و ببینید که درست کار می کند یا خیر. ممکن است به دلیل عملکرد غلط هنگام گرفتن آن سیم های کمتر یا بیشتری از آنچه شما کلاویه هایشان را فشار داده اید، از خفه کن رها شوند. بجز معدودی از پیانو های دیواری که پدال Sostenuto دارند، بیشتر آنهایی که سه پدال دارند پدال وسط را به پدال تمرین تخصیص داده اند. این پدال که حالت قفل شدن دارد که معمولآ یک پارچه نمدی میان چکش ها و سیم ها حائل می کند و باعث می شود که چکش ها بجای آنکه به روی سیم ضربه بزنند به پارچه ضربه بزنند. به این ترتیب صدای خروجی ساز در حد بسیار کمی پایین خواهد آمد و مناسب برای انجام تمرین می شود. تنها موردی که باید آنرا کنترل کنید آن است که آیا پدال به راحتی قفل و آزاد می شود و اینکه به هنگام قفل شدن آیا صدای تمام سیم ها کاهش پیدا می کند یا خیر. برخی مواقع مشکلی در تنظیم آن وجود دارد که با گرفتن آن صدای نیمه بالایی ساز کاهش پیدا نمی کند. در ارتباط با نحوه قفل شدن پدال باید گفت اگر برای قفل شدن بجای چوب بدنه پیانو مکانیسم دیگری در داخل پیانو استفاده شده باشد، کیفیت این پدال بهتر خواهد بود اکشن پیانو رویال در نوشته های گذشته به عوامل دخیل در انتخاب پیانو مانند میزان علاقه به نوازندگی و بودجه، شاخص های ظاهری و صوتی، همچنین موارد فنی مانند سیستم نگه دارنده سیمها، پدالها، بدنه و ... پرداختیم. در این نوشته سعی می کنیم بطور خلاصه بررسی سیستم انتقال نیرو از کلاویه به سیم (Action) را آغاز کنیم. فراموش نکنید که اکشن یک پیانو جزو مهمترین قسمتهای ساز است که هنگام خرید باید به آن توجه شود. چنانچه پیانو نداشته باشید یا به درون بدنه آن دقت کافی نکرده باشید، حتمآ تعجب خواهید کرد اگر بدانید برای انتقال نیروی انگشت دست شما به سیم ها در پیانو، برای هر کلاویه چیزی حدود 60 قطعه بکار برده می شود. حال این 60 قطعه را در تعداد کلاویه های پیانو - معمولآ 88 عدد - ضرب کنید به عددی معادل 5280 خواهید رسید، چنانچه سایر قطعات مشترک بین کلاویه های هر اکشن را هم حساب کنید این رقم به چیزی در حدود 5700 عدد خواهد رسید! اینها تنها قسمتهایی از ساز هستند که وظیفه انتقال نیرو را بر عهده دارند و چنانچه شما سایر قطعات ساز را هم محاسبه کنید ممکن است در مجموع به عددی نزدیک به 10 هزار قطعه برسید. بنابراین تصدیق خواهید کرد که خرید یک پیانو - بخصوص دست دوم - تا چه اندازه می تواند یک کار کارشناسی باشد و آنچه ما در اینجا توضیح می دهیم صرفآ برای آشنایی شما با این ساز و فرا گیری اصول اولیه شناخت ساز است. وظیفه اکشن یک اکشن خوب وظیفه ترجمه و انتقال دقیق احساس نوازنده به سیم ها را دارد. اکشن خوب و سالم باید نوانس هایی (منظور از Nuance ظرافتهای اجرا است) را که نوازنده اجرا می کند بخوبی تشخیص داده و آنرا به سیم های پیانو منتقل کند. چند لحظه فکر کنید و پیانو را با انواع سازهایی که در آنها انگشتان دست با سیم مرتعش در ارتباط هستند مقایسه کنید. خیلی زود متوجه ضعف پیانو در عدم ارائه امکان اجرای مستقیم نوانس ها توسط دست می شوید. چرا که در سازهایی مانند گیتار، ویولون و ... شما با انگشت خود می توانید نهایت احساس را به ساز منتقل کنید، اما در پیانو اینگونه نیست. متخصصین فن، با استفاده از مکانیسم های بسیار پیچیده توانسته اند سیستمی را درست کنند که بتواند به راحتی ظریفترین احساسات نوازنده را به ساز منتقل کند، بطوریکه یک ساز خوب کوچکترین حرکت انگشت شما را تشخیص داده و آنرا به صوت تبدیل می کند. به این ترتیب شما می توانید از آرام بخش ترین کارهای رمانتیک تا خشن ترین کارهای راک را با این ساز اجرا کنید. اگر نگاهی به این تصاویر بیندازید متوجه خواهید شد که تشریح جزئیات اکشن خارج از محدوده این بحث است و احتمالآ برای تعداد کمی از افراد می تواند جالب باشد. طرح ساده اکشن پیانو دیواری پیانو سازی Modular همواره در ساخت پیانو استانداردهای خاصی رعایت می شود بطوریکه شما اغلب اوقات می توانید در صورت بروز مشکل در برخی از قسمتهای ساز، از لوازم یدکی انواع مدلهای دیگر استفاده کنید. حداکثر ممکن است لازم باشد تا تغییرات کوچکی در قطعه یدکی داده شود. اکشن یک پیانو نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ معمولآ شما می توانید در صورت کهنه و نامناسب بودن اکشن پیانو، آنرا بصورت کامل با یک اکشن دیگر تعویض کنید و یا به تعویض قطعات آن بپردازید. به همین علت است که بارها گفته ایم و تاکید می کنیم که هرگز نگران خرابی پیانو نباید بود چرا که تقریبآ تمامی قسمتهایی از ساز که امکان بروز مشکل های جدی در آن است بسادگی قابل تعمیر هستند. این موضوع حتی شامل ترک خوردگی در صفحه های فلزی (چدنی) بدنه و یا صفحه صدای (Soundboard) ساز نیز می شود. اکشن یک پیانو مهمترین قسمتی از ساز است که احساس نوازنده را به سیم ها منتقل می کند و به همین دلیل ساخت آن نیاز به تکنولوژی و تجربه زیاد دارد. بسیاری از سازدگان پیانو توانایی ساخت اکشن را ندارند و به همین جهت آنرا از دیگر سازندگان قطعات پیانو تهیه می کنند. معروفترین شرکتی که به ساخت اکشن می پردازد شرکت است. بسیاری از سازندگان پیانوهای خوب معمولآ از اکشن های این شرکت استفاده می کنند و این خود می تواند دلیلی بر کیفیت خوب یک پیانو باشد. این شرکت در کشورهای آلمان، انگلیس، اسپانیا، فرانسه، مجارستان، ایتالیا، ژاپن، سوئیس، چین، آمریکا و ... کارخانه و نمایندگی های رسمی تولید اکشن دارد. کلاویه اگر پیانو های بسیار قدیمی را دیده باشید حتمآ متوجه شده اید که کلاویه های آنها اغلب دو تکه هستند، آیا می دانید چرا؟ در قدیم برای ساخت روکش کلاویه بسیاری از پیانو ها از عاج فیل استفاده می شده است و دو تکه بودن آن بخاطر استفاده بهینه از سطح عاج بوده است. اما امروزه از انواع مواد صنعتی برای اینکار استفاده می شود که عملکردی مشابه و حتی بهتر از عاج فیل دارند. دقت کنید که حتی اگر بر اثر برخورد شیء با کلاویه سطح آن تخریب شده باشد، بسادگی می توان روکش آن کلاویه را به تنهایی تعویض کرد، هرچند تکنیسین تعمیر باید سعی کند روکشی با همان کیفیت و رنگ را برای تعویض بکار برد. بر خلاف ظاهر طول یک کلاویه پیانو بسیار بلند تر از آنی است که شما آنرا مشاهده می کنید هر چه طول کلاویه بیشتر باشد توانایی این اهرم در انتقال احساس نوازنده به ساز بیشتر خواهد بود. معمولآ در بدنه کلاویه (زیر قسمتی که شما آنرا لمس می کنید) قطعاتی از سرب قرار داده می شود تا علاوه بر آنکه به کلاویه وزن داده شود حالت تعادل آن نیز تنظیم شود. نیاز به این وزنه ها هنگامی بیشتر مشخص می شود که بدانید طول کلاویه ها از سمت راست به چپ بتدریج اضافه می شود بنابراین برای ایجاد حس یکنواخت باید برای هر کلاویه وزنه های سربی خاصی در نظر گرفته شود. تنظیم دقیق این کلاویه ها و انتخاب وزنه های مناسب بگونه ای که کیبرد حس متعادلی را در سراسر خود نشان دهد کاری بسیار سخت و وقتگیر است، که در ساخت پیانو های خوب در آن بسیار دقت می شود و در پیانوهای نامرغوب به آن اهمیت داده نمی شود. شما به هنگام کنترل ساز باید دقت کنید که احساس کلاویه زیر دستان شما در تمام کلید ها تقریبآ یکسان باشد، تفاوت های جزئی اغلب براحتی توسط تکنیسین پیانو قابل رفع هستند. زیر هر کلاویه در سمت نوازنده قسمتی قرار دارد که در حالتی که کلاویه فشار داده می شود روی آن می نشیند و در طرف دیگر نمدی که به هنگام برگشت کلاویه و استراحت آنرا نگه می دارد. تنظیم و تغییر موقعیت این دو نقطه از جمله فعالیت هایی است که برای رگلاژ ممکن است لازم باشد. محور کلاویه محوری که کلاویه حول آن بازی می کند توسط شکافی که در وسط کلاویه ایجاد شده است حمایت می شود. کلاویه روی یک سطح برجسته قرار دارد که از وسط این سطح یک میله کوتاه فلزی بیرون آمده است. میله در میان شکاف کلاویه قرار دارد و به این ترتیب کلاویه محدودیت حرکت عرضی پیدا می کند، بوسیله یک پیچ تنظیم می توان میزان عقب و جلو بودن کلاویه را تنظیم کرد تا به این ترتیب کلاویه ها در یک ردیف قرار داشته باشند. قسمت بالایی محور نگاه دارنده کلاویه از نمد ساخته شده است تا اصطکاک احتمالی میله با چوب کاسته شود و کلاویه نرم حرکت کند. از جمله قسمتهایی که به هنگام رگلاژ پیانو تنظیم می شود همین محور نگهدارنده کلاویه است. انتقال نیرو از کلاویه هر چند سیستم انتقال نیرو از کلاویه به اکشن در پیانو های دیواری و بزرگ (رویال) یکی نیست اما در مجموع تفاوت عمده ای ندارند و نظر به عمومیت بیشتر پیانو های دیواری در ادامه راجع به اکشن این پیانوها صحبت می کنیم. نیروی عمودی وارد شده به کلاویه خیلی ساده در جهت دیگر اهرم، به سمت بالا هدایت شده و یک میله (فلزی یا چوبی) را به سمت بالا حرکت می دهد. این میله ممکن است بلند یا کوتاه باشد که کاملآ بستگی به ارتفاع پیانو و محل قرار گرفتن اکشن نسبت به کیبرد دارد.

ويلن به دليل نداشتن Feret Board ( يعني نشانه ايي براي محل دقيق انگشت گذاري كه در ساز هاي ايراني به آن پرده يا دستان مي گويند ) يكي از سخت ترين ساز هاي دنياست . به اين معني كه نوازنده بايد با شنيدن زياد موسيقي و يادگيري سرايش ( سلفژ ) گوش خود را تقويت كند تا بتواند جاي دقيق صداها را پيدا كند و صدايي خوش از اين ساز توليد نمايد

در اصل ويلن يك ساز موسيقي كلاسيك غرب است ولي به دليل قابلت هاي فراوانِ اين ساز، مي توان هر نوع موسيقي را با آن اجرا كرد . در شيوه ي كلاسيك ، كوك اين ساز هميشه ثابت است و براي آموزش آن از متدهاي آموزشي غربي استفاده مي شود . در شيوه ي ويلن ايراني متدي كه در هنرستان آموزش داده مي شود مورد استفاده قرار گرفته و بعد از آموزش مقدماتي اين ساز به نواختن رديف موسيقي ايراني پرداخته مي شود ، كوك‌هاي مورد استفاده در اين ساز بسيار متنوع بوده و توسط هنرمندان خوش ذوق و مبتكر پيشنهاد شده است و براي هر دستگاه كوك مخصوص آن استفاده مي شود

هرچند می دونم الان دیگه دیره که تولد آنتونیو ویوالدی رو تبریک بگم اما بازم از هیچی بهتره فکر کردم چون این ماه تولد ویوالدی هست یه نگاهی به زندگیش بکنیم آنتونیو لوچیو ویوالدی در ۴ مارس ۱۶۷۸ در ونیز پایتخت جمهوری ونیز به دنیا آمد. او به دلیل خطری که تهدید به مردنش می‌کرد توسط یک قابله و در خانه اش غسل تعمید داده شد که البته دلیل این خطر معین نشده‌است اما احتمالاً ضعف جسمانی کودک و یا زمین لرزه‌ای که در آن روز باعث لرزش شهر شده بود علت این غسل غیر رسمی بود و غسل رسمی ویوالدی تا دو ماه پس از تولدش انجام نشد.پدرش جوانی باتیستا تا قبل از آنکه به عنوان یک ویلنیست حرفه‌ای شناخته شود،به آرایشگری می‌پرداخت.او ابتدا نواختن ویلن را به پسرش آموخت و سپس همراه او در سراسر ونیز به کنسرت دادن پرداخت.جوانی باتیستا یکی از اعضای Sovvegno dei musicisti di Santa Cecilia که می‌توان گفت اتحادیه‌ای برای موسیقیدانان و آهنگسازان محسوب می‌شد،بود.رییس این انجمن جوانی لگنتزی maestro di cappella در بازیلیکای سن مارکو و یکی از آهنگسازان اولیه دوران باروک بود و ازاین رو احتمال دارد که آنتونیوی جوان اولین درس‌های کمپوزیسون خود را از او گرفته باشد.این احتمال می‌رود که پدر ویوالدی نیز خود یک آهنگساز بوده باشد: در ۱۶۸۸ اپرایی تحت عنوان la fedelta sfortuna توسط شخصی به نام جوانی باتیستا روسی(Giovanni Battista Rossi) نوشته شده بود و این همان نامی است که پدر ویوالدی در انجمن موسیقیدانان سنتا چچیلیا بکار می‌برد(او به دلیل رنگ قرمز موهایش که یکی از مشخصه‌های این خانواده بود از کلمه rosso (قرمز) استفاده می‌کرد). ویوالدی از یک بیماری که او آن را سفت شدن چانه می‌نامید رنج می‌برد هرچند که این مشکل او را از ویلن نواختن و آهنگسازی باز نداشت.ویوالدی در ۱۵ سالگی(۱۶۹۳) شروع به یادگیری درس‌های کشیشی کرد.در ۱۷۰۳، در ۲۵ سالگی رسما به جامه کشیشان در آمد و از چندی پس از آن به «کشیش قرمز» نامی که احتمالاً به دلیل رنگ موه‌هایش به او اطلاق می‌شد، مشهور شد. مدت کوتاهی بعد، در ۱۷۰۴ او به دلیل وضع نامناسب سلامتی اش از شرکت در جشن مس مقدس انصراف داد و در اواخر سال ۱۷۰۶ از مقام کشیشی استعفا داد. در پرورشگاه اوسپداله دلا پیتا ویوالدی در ۱ دسامبر ۱۷۰۳ به سمت استادی ویلن پرورشگاهی در ونیز که Ospedale della pietà نام داشت، برگزیده شد. هدف این موسسه دادن سرپناه و تعلیم و تربیت به کودکان یتیم و بی سرپرست بود. پسران در این یتیم خانه پیشه‌ای را می‌آموختند و در ۱۵ سالگی مجبور به ترک آنجا بودند. دختران تحت آموزش‌های موسیقایی قرار می‌گرفتند که مستعدترین آن‌ها به عضویت ارکستر و گروه کر مشهور این پرورشگاه درمی آمدند. ویوالدی بسیاری از کنسرتوها، کانتات ها و قطعات مذهبی خود را برای کودکان این پرورشگاه تصنیف کرده‌است. او در ۱۷۰۱ علاوه بر آموزش ویلن وظیفه آموختن ویولا آلینگلزه را نیز عهده دار شد. روابط ویوالدی با هیئت مدیره اوسپداله اغلب تیره و تار بود. این هیئت مدیره وظیفه داشت هر سال یک رای گیری جهت مشخص شدن باقی ماندن یا نماندن یک معلم در سمت خود، برگزار می‌کرد. به ندرت اتفاق می‌افتاد که هیئت مدیره به طور متفق القول رای مثبت به ویوالدی بدهد که سرانجام او در ۱۷۰۹شغل خود را به خاطر ۷ رای مخالف در برابر ۶ رای موافق از دست داد. اما پس از یک سال او از طرف اوسپداله دوباره فراخوانده شد؛ قطعا هیئت مدیره اوسپداله در این مدت به ارزش ویوالدی پی برده بود. او در ۱۷۱۳ مسئول فعالیت‌های موسیقایی موسسه شد. در خلال این سال‌ها بود که ویوالدی بسیاری از قطعات خود را که شامل بسیاری از اپراها و کنسرتوهای او می‌شود، نوشت. در ۱۷۰۵ اولین مجموعه کارهایش را منتشر ساخت: اپوس ۱ او که متشکل است از ۱۲ سونات برای ۲ ویلن و باسو کونتینوئو. در ۱۷۰۹ مجموعه دوم او (اپوس ۲) که ۱۲ سونات برای ویلن و باسو کونتینوئو بود منتشر گشت. مجموعه ۱۲ کنسرتو برای یک، دو و چهار ویلن و زهی‌هایش (اپوس ۳) را که با نام لسترو آرمونیکو (l'Estro Armonico) در آمستردام در ۱۷۱۱ انتشار داد، موفقیتی در کل اروپا برای او محسوب می‌شد و در ۱۷۱۴ بود که کلکسیون کنسرتوهای ویلن سولو و زهی ها(اپوس ۴) که لااستراواگانتزا (La Stravaganza) نام داشت، چاپ شد. ویوالدی در فوریه ۱۷۱۱ همراه با پدرش به برشا، جایی که مجموعه استابات ماتر او اجرا شد، عزیمت کرد. به نظر می‌رسد که این قطعه با عجله نوشته شده باشد: بخش زهی قطعه ساده‌است، موسیقی سه بخش اول در سه بخش بعدی تکرار شده است؛ با این حال این اثر از محتوای موسیقایی خوبی برخوردار بوده و از اولین شاهکارهای ویوالدی محسوب می‌شود. او در ۱۷۱۸ شروع به مسافرت کرد. با وجود مسافرت‌های متعدد ویوالدی، پیتا از وی درخواست کرد که هر ماه دو کنسرتو برای ارکستر پرورشگاه بسازد و با آن‌ها تمرین کند. اسناد پیتا نشان می‌دهد که او بین سال‌های ۱۷۲۳ تا ۱۷۲۹، ۱۴۰ کنسرتو تصنیف نموده‌است. مدیر اپرا اپرا در ونیز در اوایل قرن هجدهم عام ترین نوع موسیقی و سودآور ترین آن‌ها برای آهنگسازان بود. در این شهر سالن‌های اپرای زیادی برای نمایش عمومی وجود داشت. ویوالدی فعالیت خود را در زمینه اپرا اینگونه شروع کرد: اپرای نخست او با عنوان ottone in villa در ونیز اجرا نشد بلکه در ۱۷۱۳ در ویچنتزا به نمایش گذاشته شد. در آن سال ویوالدی به ونیز رفت و مدیر اپرای تئاتر سنت آنجلو شد یعنی همان جایی که اپرای Orlando finto pazzo خود را به اجرا گذاشت؛ هرچند که این اپرا مورد استقبال عمومی قرار نگرفت تا آنجا که ویوالدی مجبور شد پس از دو هفته اجرای آن را متوقف کند و به جای آن، یکی دیگر از اپراهایش را که در گذشته اجرا شده بود به نمایش بگذارد. او در۱۷۱۵ Nerone fatto Cesare (که هم اکنون گم شده‌است) را عرضه کرد. موسیقی آن را هفت آهنگساز تنظیم کرده بودند که ویوالدی با تصنیف یازده آریا این گروه را رهبری می‌کرد؛ در آن زمان این اپرا موفقیت زیادی را برای او به همراه آورد. ویوالدی در فصل بعدی تصمیم گرفت اپرای Arsilida regina di ponto را که به طور کامل خودش نوشته بود را اجرا کند. کمال در 1717 يا 1718 کار خوب ديگری به ویوالدی پيشنهاد شد که مقام مائسترو دي کاپلایی در کاخ شاهزاده فيليپ هسن دارم استادت، فرمانروای مانتوا بود. او سه سال در آن جا ماند و اپراهاي بسياری همانند تيتو مانليو (RV 738) را ساخت.او در 1721 به میلان، جايي که درام روستايي "لا سيليويا" (RV 734, گم شده)را آفريد رفت و دوباره در سال پس از آن اوراتوريوی دیگری رانوشت. گام بزرگ ديگر او حرکت به رم در سال 1722 بود یعنی جایی که اپراهاي او در سبکي نو مطرح شد و همان جایی که پاپ تازه بندیک سیزدهم ويوالدي را جهت نواختن موسیقی براي او فراخواند. در همين زمان ها بود که او کنسرتوهاي آشناي چهار فصل را نوشت. بن مايه الهام آن ها شايد ييلاق پيرامون مانتوا بوده باشد. اين کنسرتو ها جنبش نویی در ادراک موسيقی به وجود آوردند: در آن ها او نهر هاي روان، آواز پرندگان، پارس سگ ها، وزوز حشره ها، چوپان های جار زننده، تندبادها، رقاص های مست، شب های خاموش، چشم انداز های يخ زده، اسيک بازی کودکان بر روی يخ، و آتش روشن کردن را به نمايش گذاشته است. تولدش مبارک چندتا قطعه از ویوالدی میذارم و باید بگم که این قطعه جزو موومانهای 4 فصل نیست