آیا می دانید...

آیا میدانید... . هارمونی در خصلت هر قطعه سازی نقش اساسی دارد. در موسیقی آوازی, شعر فی نفسه منظور عاطفی آهنگساز را انتقال میدهد. در غیاب واژه ها, موسیقی خودش باید حالت عاطفی را القا کند. هارمونی های همخوان نوعی تاثیرتغزلی, رویایی یا رمانتیک می گذارند. هارمونی های ناهمخوان سبب تعلیق یا تنش و هیجان یا تردید می شوند. البته همخوانی و ناهمخوانی به گوش شنونده بستگی فراوان دارد. چیزی که به مذاق ما خوش می آید شاید اصلا خوشایند دیگری نباشد. 2. بیشتر شنوندگان امروزی از ابداع ملودیک دبوسی در "پرلود بعد از ظهر یک فائونوس" سرمست می شوند, اما لوئیس السن منتقد اهل بستن در 1904 نوشته بود:" لابد این فائونوس بعد از ظهر وحشتناکی داشته زیرا این موجود بدبخت از هرگونه ملودی رویایی اجتناب کرد تا بالاخره شنوندگان رفته رفته در درد و غم او سهیم شوند." یک سال بعد اثر دوباره اجرا شد و همین منتقد نوشت:"لحظه هایی هست که فائونوس دردمند دبوسی انگار به یک دامپزشک نیاز دارد." 3. آهنگسازان از تونالیته های مختلفی برای ایجاد حالت های مختلف استفاده می کنند. به طور کلی تونالیته های ماژور صدای روشن تر و خوش بینانه تری دارند و تونالیته های مینور غم انگیز تر و گرفته ترند. در درون این تقسیم بندی کلی هم هر گام مرکز دانگ متفاوتی دارد و از این رو حالت عاطفی اش تا حدودی متفاوت است. بیشتر آهنگسازان "دو ماژور" را تونالیته ای روشن و آزادتر می دانند حال آن که "سل مینور" نشان دهنده موسیقی جدی تر یا دراماتیک تر است. افراد عادی شاید تفاوتی میان تونالیته ها تشخیص ندهند اما با افزایش تجربه می توانید تشخیص دهید که آهنگساز کجا تغییر تونالیته می دهد. موسیقی دان آموزش دیده با شنیدن می تواند تونالیته را بگوید.